LechiaHistoria.pl
Archiwa
  • marzec 2023
  • luty 2023
  • styczeń 2023
  • grudzień 2022
  • listopad 2022
  • październik 2022
  • wrzesień 2022
  • lipiec 2022
  • maj 2022
  • kwiecień 2022
  • marzec 2022
  • luty 2022
  • grudzień 2021
  • październik 2021
  • wrzesień 2021
  • lipiec 2021
  • maj 2021
  • kwiecień 2021
  • marzec 2021
  • luty 2021
  • grudzień 2020
  • listopad 2020
  • październik 2020
  • wrzesień 2020
  • sierpień 2020
  • czerwiec 2020
  • maj 2020
  • kwiecień 2020
  • marzec 2020
  • luty 2020
  • styczeń 2020
  • grudzień 2019
  • listopad 2019
  • październik 2019
  • wrzesień 2019
  • sierpień 2019
  • lipiec 2019
  • czerwiec 2019
  • maj 2019
  • kwiecień 2019
  • marzec 2019
  • luty 2019
  • styczeń 2019
  • grudzień 2018
  • listopad 2018
  • październik 2018
  • wrzesień 2018
  • lipiec 2018
  • czerwiec 2018
  • maj 2018
  • kwiecień 2018
  • marzec 2018
  • styczeń 2018
  • grudzień 2017
  • listopad 2017
  • październik 2017
  • wrzesień 2017
  • sierpień 2017
  • lipiec 2017
  • czerwiec 2017
  • maj 2017
  • kwiecień 2017
  • marzec 2017
  • luty 2017
  • styczeń 2017
  • grudzień 2016
  • listopad 2016
  • październik 2016
  • wrzesień 2016
  • sierpień 2016
  • lipiec 2016
  • czerwiec 2016
  • maj 2016
  • kwiecień 2016
  • marzec 2016
  • luty 2016
  • styczeń 2016
  • grudzień 2015
  • listopad 2015
  • październik 2015
  • lipiec 2015
Kategorie
  • artykuły
  • Blog
  • Historia Lechii EXTRA
  • jedenastka
  • kalendarium
  • kibice
  • Lech Poznań
  • Lechia Gdańsk – Górnik Zabrze
  • Lechia Gdańsk vs Jagiellonia Białystok
  • Lechia Gdańsk vs Korona Kielce
  • Lechia Gdańsk vs Legia Warszawa
  • Lechia Gdańsk vs Miedź Legnica
  • Lechia Gdańsk vs Piast Gliwice
  • Lechia Gdańsk vs Widzew Łódź
  • Lechia Gdańsk vs Zagłębie Lubin
  • Lechia Gdańsk vs. Cracovia
  • Lechia Gdańsk vs. Pogoń Szczecin
  • Lechia Gdańsk vs. Śląsk Wrocław
  • Lechia Gdańsk vs. Wisła Kraków. Historia meczów
  • Lechia Gdańsk vs. Wisła Płock (mecze)
  • Lechia vs Arka Gdynia
  • Lechia vs. Stal Mielec
  • ludzie Lechii
  • Mecze Lechii
  • moja Lechia
  • piłkarze Lechii
  • plebiscyt
  • podcast
  • Prezesi Lechii Gdańsk
  • quiz
  • Stadion
  • top
  • trenerzy Lechii
  • zestawienie
Meta
  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
Lechia Historia
Lechia Historia.pl
  • Home
  • Artykuły
    • trenerzy Lechii
      • Trenerzy Lechii – zestawienie wszystkich
    • Historia Lechii EXTRA
    • moja Lechia
    • plebiscyt
    • top
    • zestawienie
    • Śpiewnik Lechii
  • Mecze
    • Arka Gdynia
    • Cracovia
    • Lech Poznań
    • Legia Warszawa
    • Piast Gliwice
    • Pogoń Szczecin
    • Stal Mielec
    • Śląsk Wrocław
    • Wisła Kraków
  • Piłkarze
    • Skład Lechia Gdańsk (kadra I zespołu)
  • Stadion
    • Traugutta 29
  • Biografie
  • Sklep on-Line
    • Odbierz Prezent
  • News
7K Fanów
0
57

Maciej Kozak

Maciej Kozak
Maciej Kozak

Maciej Kozak był wiernym barwom Lechii Gdańsk niemal przez całą karierę. Trafił akurat na okres gry, kiedy w gdańskim klubie raczej było pod górkę niż z górki. Na różnych szczeblach zagrał ponad 200 razy. Po zakończeniu kariery był trenerem bramkarzy w drużynach rezerw i Młodej Ekstraklasy. Odszedł przedwcześnie w wieku 44 lat.

Maciej Kozak urodził się 10 grudnia 1971 roku. Treningi rozpoczął w roku 1984 w gdańskim MRKS, ale już rok później przeniósł się do Lechii i zaczął trenować po opieką trenera Tadeusza Małolepszego.

Już jako 15-latek był powoływany do reprezentacji Polski juniorów, a okres młodzieżowy zakończył srebrnym medalem mistrzostw Polski juniorów starszych. Gdy zdobywał wicemistrzostwo Polski po dwumeczu z Cracovią, miał już za sobą grę w I zespole Biało-Zielonych. Do piłki seniorskiej wszedł wraz z grupą wychowanków Lechii wprowadzonych do I zespołu przez Bogusława Kaczmarka. Zadebiutował w marcu 1990 roku i zastąpił na tej pozycji w bramce gdańszczan Janusza Stawarza, który był podstawowym bramkarzem Lechii w ekstraklasie w latach 1985-1988. Wiadomo było, że Stawarz w czerwcu odejdzie, a klubie nie ma pieniędzy na sprowadzenie kogoś z zewnątrz. Postawiono na 18-latka z Osowej.

Kozak debiutował meczem wyjazdowym z GKS Jastrzębie (2:2), a pierwszym zawodnikiem, który go pokonał był Zbigniew Sawczuk, choć zdaniem trenera Kaczmarka był to „swojak”, gdyż piłka niefortunnie odbyła się od Rafała Kaczmarczyka. Skład Lechii z debiutu Macieja Kozaka: Kozak – Marchel, Ługowski, Salach, Piętka – Kaczmarczyk, Ziółkowski, Pawlak. Unton – Giruć (30 Wilk), Chociej.  Siedmiu piłkarzy z tej „11” urodziło się w latach 70-tych. Tak wyglądała ta drużyna w kolejnych sezonach określana jako „Dzieci Boba”. Tydzień później popularny „Kozini” zagrał przy Traugutta zachował czyste konto. Lechiści wygrali z Moto Jelcz Oława 1:0, a bramkę zdobył Jerzy Kruszczyński, będący na gościnnych występach. W tamtym okresie Kozak był powoływany do kadry juniorów do lat 18 wraz z Pawlakiem, Giruciem, Piętką i Kaczmarczykiem. Reprezentację prowadził wówczas Paweł Janas. Cała piątka lechistów była w kadrze na mecz z Anglią, który został rozegrany na słynnym Wembley. Polacy przegrali 0:3, a w zespole byli m.in. Piotr Świerczewski i Radosław Majdan.

Jacek Bąk, Maciej Kozak, Mariusz Pawlak, Tomasz Piętka, Rafał Kaczmarczyk

Lechia zakończyła sezon na 11. miejscu, ale dla kilku zawodników to nie był koniec sezonu. Juniorzy pod wodzą trenera Henryka Piekarczyka walczyli o medale mistrzostw Polski juniorów.

Przez kolejne dwa sezony Kozak był podstawowym bramkarzem II-ligowej Lechii. Jednak, kiedy powołano spółkę FC Lechia, która miała walczyć o awans do ekstraklasy, ściągnięto do Gdańska Dariusza Gładysia, na którego postawił trener Adam Musiał. „Kozini” w ciągu dwóch lat zagrał jedynie w 14 meczach. Do miana podstawowego bramkarza wrócił w sezonie 1994/95, Gładyś wówczas postanowił zawiesić swoją karierę i szukać pracy. Sezon ten okazał się spadkowy, a Kozakowi i Lechii przytrafiały się takie mecze jak 0:6 ze Śląskiem.

Jednak tuż po spadku doszło do fuzji Olimpia Poznań. Jako jeden z nielicznych lechistów trafił pod skrzydła Huberta Kostki, gdzie był zmiennikiem Piotra Wojdygi. Jesienią zagrał w jednym meczu – przegranym Pucharu Polski z Pogonią Oleśnica (1:2). W rundzie wiosennej wyżej akcja stały Dariusza Gładysia i to on zajął miejsce Kozaka w kadrze Lechii/Olimpii. Maćka trudno znaleźć składzie nawet III-ligowych rezerw. Wrócił do gry rok później. Bronił w rundzie wiosennej sezonu 1996/97 zakończonego podobnie jak dwa lata wcześniej spadkiem do III ligi. Podczas gry w III lidze nie wywalczył z Biało-Zielonymi awansu i wówczas działacze obu klubów doprowadzili do fuzji. Kozak spędził ten pierwszy sezon poza Lechią. Wrócił na kolejny i w rundzie jesiennej zagrał każdy z 23 meczów od pierwsze do ostatniej minuty (liga wówczas liczyła 24 zespoły). Wiosną pierwszym bramkarzem został sprowadzony Krzysztof Pilarz, ale w dwóch ostatnich meczach o zapewnienie utrzymania do bramki wszedł Kozak. Bronił na tyle skutecznie, że wybronił II ligę dla Gdańska w słynnym spotakniu z Hutnikiem Kraków.

W kolejnym sezonie Lechia-Polonia miała mocarstwowe plany na awans. Skończyło się jednak spadkiem. Przez cały sezon bronił Pilarz. Kozak wystąpił zaledwie w dwóch oficjalnym meczach z Dyskobolią Grodzisk Wlkp w Pucharze ligi i 42 minut przeciwko Odrze Opole. 26 maja 2001 r. zagrał ostatni ligowy mecz w barwach Lechii. Wszedł na boisku w 48 minucie zmieniając kontuzjowanego Pilarza. Biało-Zieloni przegrali 1:2, a dwie bramki Kozakowi strzelił Dariusz Solnica.

W trakcie swojej piłkarskiej kariery miał w Lechii konkurenta zawsze mocnego konkurenta: Dariusza Gładysia, Piotra Klechę, Piotra Wojdygę. Mariusza Giergiela czy Krzysztofa Pilarza. Czego zabrakło Maćkowi do pełni szczęścia w karierze piłkarskiej? Na pewno występu w ekstraklasie.

Swego czasu miał też propozycję gry w Fortunie Koeln grającej na szczeblu II ligi niemieckiej: – Byłem na testach w Fortunie. Sprawa moje wyjazdu utknęła jednak w miejscu – mówił dla Dziennika Bałtyckiego w roku 1998.

Epizody gry z zagranicą miał wiosną 1996 r. w Cracovii Chicago oraz w Windsor Eagles (wiosna 1999 r.)

Z Lechią doznał kilka razy spadku z ligi (1995,1996, 1997, 2001): – Jeszcze nigdy nie zaznałem uczucia awansu. A to dla piłkarza olbrzymia mobilizacja – mówił Kozak dla Dziennika Bałtyckiego (styczeń 1998).

W 2008 roku został trenerem bramkarzy w drużynach Młodej Ekstraklasy oraz rezerw.

Zmarł z powodu choroby nowotworowej 26 lipca 2015 roku. Ostatnie tygodnie życia spędził w gdańskim hospicjum. Spoczywa na cmentarzu w Baninie. Został pożegnany przez środowisko piłkarskie podczas meczu ekstraklasy Lechia – Pogoń Szczecin 31 lipca 2015 roku.

Najnowsze wpisy
  • Lechia – Miedź Legnica 4:0 (10.03.2023)
  • Dlaczego bukmacherzy z licencją są bezpieczni?
  • Lech Poznań – Lechia 5:0. Najwyższa porażka od 1963 (03.03.2023)
  • Zmarł Janusz Makowski
  • Korona Kielce – Lechia 1:0. Bramka Ronaldo (18.02.2023)
  • Lechia Gdańsk – Widzew Łódź 0:0 (10.02.2023)
LechiaHistoria.pl
  • Polityka prywatności
  • Regulamin Sklepu
Lechia Gdańsk (1945-2022)

Wpisz słowa kluczowe i naciśnij Enter.