Robert Gronowski (urodził się 13 maja 1926 w Gliwicach – zm. 24 lutego 1994 w Hamburgu) – wychowanek Reichsbahn SV. Do Piasta Gliwice trafił po wyjściu z niewoli francuskiej w 1946 roku. Robert, podobnie jak jego brat Henryk Gronowski, przeszedł do Lechii z Piasta Gliwice w 1949 roku. W polskiej ekstraklasie rozegrał 114 spotkań, strzelając 35 goli.
Z jego przenosinami związane były jednak spore trudności. Już na początku stycznia Dziennik Bałtycki donosił o tym transferze. Bardzo długo trwało jednak zatwierdzenie przez PZPN i Robert Gronowski zadebiutował dopiero w 7 kolejce przeciwko Lechowi. Do końca sezonu wystąpił już we wszystkich 15 meczach od początku do końca. Pierwszy raz o swoich nieprzeciętnych umiejętnościach dał znać w wygranym 3:1 meczu z Polonią Bytom. Najpierw asystował Romanowi Rogoczowi przy bramce na 2:0, a w końcówce meczu wywalczył rzut karny, którego na gola zamienił Tadeusz Skowroński.
Robert Gronowski był jednak przede wszystkim znakomitym snajperem, a najboleśniej przekonał się o tym bramkarz ŁKS-u, którego Gronowski pokonał dwukrotne, dając Lechii zwycięstwo 2:1. Premierowa bramka w barwach Lechii była przedniej urody, a piłka po strzale z 20 metrów trafiła pod samą poprzeczkę bramki łodzian. W tym sezonie gdański snajper zdobył jeszcze jednego gola, tym razem efektownym strzałem głową. Niestety Lechia przegrała mecz z Wartą 1:4. Po dwóch sezonach w II lidze Lechia razem z Robertem Gronowskim wróciła do ekstraklasy.
W sezonie 1952 Robert Gronowski zagrał w 9 na 10 spotkań i został najlepszym strzelcem gdańskiej drużyny. Wszystkie pięć bramek uzyskał w czterech meczach z rzędu. Najcenniejsze trafienie zaliczył w 72 minucie meczu z AKSem Chorzów, ponieważ była to jedyna bramka w tym pojedynku. Dwa gole zdobył w meczu z Cracovią (5:0), a po jednym z Lechem (3:1) oraz z Polonią Warszawa (3:3). 29 listopada 1953 roku Robert Gronowski zagrał jedyny raz w reprezentacji Polski z Albanią w Tiranie (0:2).
W lidze wystąpił w 15 meczach na 22 i znowu zdobył 5 goli, będąc najlepszym snajperem gdańskiej jedenastki. W końcówce spotkania z Wawelem Kraków strzelił bramkę, która dała Lechii remis 2:2. W dramatycznym spotkaniu z poznańskim Lechem dwukrotnie umieszczał piłkę w bramce rywali, ale niestety nie uchroniło to Lechii przed porażką 2:3. Robertowi Gronowskiemu udało się jeszcze zdobyć gola w meczu z Gwardią Warszawa (1:2) oraz Legią Warszawa (3:3). Lechia zajęła ostatnie miejsce i spadła do drugiej ligi. Jednak już po roku ponownie występowała na boiskach ekstraklasy.
Rok 1955 nie był zbyt udany dla Roberta Gronowskiego, który grając w 18 meczach (na 22 w sezonie) zdobył tylko dwa gole. Jedno z nich było jednak niezwykłej wagi, ponieważ dało Lechii zwycięstwo 1:0 nad Legią w Warszawie. W pojedynku z poznańskim Lechem ustalił wynik dnia na 3:0, a w 13 minucie asystował przy bramce Romana Rogocza na 1:0.
W kolejnym sezonie Robert Gronowski zdobył dla swojej drużyny 5 goli. Najpierw w Warszawie z Legią (1:3), później z Odrą Opole (2:1). W tym meczu wypracował też bramkę Aleksandrowi Kupcewiczowi. Gole zdobywał również w meczach z Górnikiem Zabrze (2:0), ŁKSem (1:1) oraz Wisłą Kraków (2:0). Mimo, że w wygranym 2:1 spotkaniu z Zagłębiem Sosnowiec nie strzelił gola, niewątpliwie był jego bohaterem. Najpierw po jego uderzeniu obrońca rywali skierował piłkę do własnej bramki, a później po znakomitym podaniu wynik dnia ustalił Roman Rogocz.
W sezonie 1957 Robert Gronowski z 6 trafieniami został najlepszym strzelcem Lechii, co ciekawe wszystkie gole zdobył w meczach wyjazdowych. Najcenniejsze trafienia zanotował w Bytomiu (Lechia zremisowała z Polonią 1:1), a przede wszystkim w Poznaniu, gdzie zdobył dwa gole, a Lechia wygrała 4:3. Dwie bramki zdobył również z Gwardią w Warszawie (porażka 2:3), a jedną w Chorzowie (przegrana z Ruchem 1:4). Ten mecz był również jego 100 występem w ekstraklasie. Rok później zdobył jeszcze więcej goli, bo aż 9. Dwa gole strzelił z rzutów karnych (1:0 z Zagłębiem oraz 2:2 z Ruchem), dwa z rzutów wolnych (2:1 z Ruchem, 1:2 z Cracovią). Pozostałe trafienia uzyskał z gry. Dwa razy pokonał bramkarza Polonii Bydgoszcz (5:1), a po jednym razie Cracovii (3:0), Górnika Zabrze (2:2) oraz Odry Opole (2:0).
Kiedy wydawało się, że Robert Gronowski jeszcze przez wiele sezonów może grać w Lechii, niespodziewanie poprosił o zwolnienie do Polonii Gdańsk motywując decyzję zaawansowanym wiekiem (33 lata). Robert Gronowski z 35 trafieniami był przez lata drugim strzelcem w historii występów Lechii w ekstraklasie. Do gdańskiej drużyny powrócił jeszcze w 1966 roku na pół sezonu w charakterze trenera.
Robert Gronowski
Data ur: 13.05.1926
Pozycja: napastnik
Debiut w Lechii: 22.05.1949
Debiut w Lechii w ekstraklasie: 22 maja 1949, Lech Poznań – Lechia 1:1
Lata gry w Lechii: 1949-1958
Liczba występów i bramek: 182-59
