LechiaHistoria.pl
Archiwa
  • marzec 2023
  • luty 2023
  • styczeń 2023
  • grudzień 2022
  • listopad 2022
  • październik 2022
  • wrzesień 2022
  • lipiec 2022
  • maj 2022
  • kwiecień 2022
  • marzec 2022
  • luty 2022
  • grudzień 2021
  • październik 2021
  • wrzesień 2021
  • lipiec 2021
  • maj 2021
  • kwiecień 2021
  • marzec 2021
  • luty 2021
  • grudzień 2020
  • listopad 2020
  • październik 2020
  • wrzesień 2020
  • sierpień 2020
  • czerwiec 2020
  • maj 2020
  • kwiecień 2020
  • marzec 2020
  • luty 2020
  • styczeń 2020
  • grudzień 2019
  • listopad 2019
  • październik 2019
  • wrzesień 2019
  • sierpień 2019
  • lipiec 2019
  • czerwiec 2019
  • maj 2019
  • kwiecień 2019
  • marzec 2019
  • luty 2019
  • styczeń 2019
  • grudzień 2018
  • listopad 2018
  • październik 2018
  • wrzesień 2018
  • lipiec 2018
  • czerwiec 2018
  • maj 2018
  • kwiecień 2018
  • marzec 2018
  • styczeń 2018
  • grudzień 2017
  • listopad 2017
  • październik 2017
  • wrzesień 2017
  • sierpień 2017
  • lipiec 2017
  • czerwiec 2017
  • maj 2017
  • kwiecień 2017
  • marzec 2017
  • luty 2017
  • styczeń 2017
  • grudzień 2016
  • listopad 2016
  • październik 2016
  • wrzesień 2016
  • sierpień 2016
  • lipiec 2016
  • czerwiec 2016
  • maj 2016
  • kwiecień 2016
  • marzec 2016
  • luty 2016
  • styczeń 2016
  • grudzień 2015
  • listopad 2015
  • październik 2015
  • lipiec 2015
Kategorie
  • artykuły
  • Blog
  • Historia Lechii EXTRA
  • jedenastka
  • kalendarium
  • kibice
  • Lech Poznań
  • Lechia Gdańsk – Górnik Zabrze
  • Lechia Gdańsk vs Jagiellonia Białystok
  • Lechia Gdańsk vs Korona Kielce
  • Lechia Gdańsk vs Legia Warszawa
  • Lechia Gdańsk vs Miedź Legnica
  • Lechia Gdańsk vs Piast Gliwice
  • Lechia Gdańsk vs Widzew Łódź
  • Lechia Gdańsk vs Zagłębie Lubin
  • Lechia Gdańsk vs. Cracovia
  • Lechia Gdańsk vs. Pogoń Szczecin
  • Lechia Gdańsk vs. Śląsk Wrocław
  • Lechia Gdańsk vs. Wisła Kraków. Historia meczów
  • Lechia Gdańsk vs. Wisła Płock (mecze)
  • Lechia vs Arka Gdynia
  • Lechia vs. Stal Mielec
  • ludzie Lechii
  • Mecze Lechii
  • moja Lechia
  • piłkarze Lechii
  • plebiscyt
  • podcast
  • Prezesi Lechii Gdańsk
  • quiz
  • Stadion
  • top
  • trenerzy Lechii
  • zestawienie
Meta
  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
Lechia Historia
Lechia Historia.pl
  • Home
  • Artykuły
    • trenerzy Lechii
      • Trenerzy Lechii – zestawienie wszystkich
    • Historia Lechii EXTRA
    • moja Lechia
    • plebiscyt
    • top
    • zestawienie
    • Śpiewnik Lechii
  • Mecze
    • Arka Gdynia
    • Cracovia
    • Lech Poznań
    • Legia Warszawa
    • Piast Gliwice
    • Pogoń Szczecin
    • Stal Mielec
    • Śląsk Wrocław
    • Wisła Kraków
  • Piłkarze
    • Skład Lechia Gdańsk (kadra I zespołu)
  • Stadion
    • Traugutta 29
  • Biografie
  • Sklep on-Line
    • Odbierz Prezent
  • News
7K Fanów
0
57
Albert Gochniewski
  • artykuły
  • Historia Lechii EXTRA

Bo gdy się pokocha…

Futbol! Ta miłość zrodziła się sama. Na Wybrzeżu właśnie przed 25 laty staliśmy się niewolnikami kopanej. A wszystko zaczęło się tak niewinnie…

Kwiecień 1945. Nad miastem unosi się jeszcze swąd dymu, a z Helu dociera głuchy pomruk artyleryjskiej kanonady, a gdańscy milicjanci rozgrywają pierwsze piłkarskie spotkanie. 6:1! – taki był wynik tego pamiętnego meczu z radzieckimi żołnierzami. Dobry początek!

Wkrótce toczą się już zorganizowane rozgrywki. Coraz pełniejsze stadiony oglądają zmagania Gedanii, Pogoni, Pocztowego, Ogniwa, Gromu, Lechii…Nie mamy jeszcze swojej sympatii. Szukamy, rozglądamy się: na kogo postawić? I oto jest – Lechia! Trudno dociec dlaczego właśnie ona, ale nos kibica nie zawodzi. Wybór był trafny! – Lechii przyszło zapisać najpiękniejszą kartę w 25-letniej historii gdańskiej piłki.

Pierwszym powojennym mistrzem Wybrzeża zostaje jednak Gedania. Fallow, Kurowski, Richert, Kasprowicz, bracia Adamczykowie stanowili trzon tego ambitnego, choć na pewno mniej finezyjnego od Lechii zespołu. Gedania nie spełnia jednak marzeń rosnącej rzeszy gdańskich sympatyków piłki. W rozgrywkach o mistrzostwo Polski potyka się już o pierwszą przeszkodę – przegrywa 2:6 z RKU Sosnowiec. Koniec kariery.

A Lechia robi prawdziwą furorę! Lokalni rywale z coraz większym trudem dotrzymują jej kroku: w Gdańsku w towarzyskim spotkaniu przegrywa Legia, cztery bramki wywozi znad morza wielokrotny mistrz Polski – Ruch Wielkie Hajduki (dziś Chorzów). Stadion we Wrzeszczu z coraz większym trudem mieści kibiców.

16 czerwiec 1946 – pierwsze oficjalne spotkanie międzynarodowe. Na Stadionie Miejskim przy Traugutta pada rekord frekwencji i…mocnych przeżyć. 25 tysięcy widzów w amfiteatrze, Lechia i zespół węgierski na murawie. 6 zawodników gości – to ówcześni reprezentanci Węgier. Wspaniała gra, oklaski przy otwartej kurtynie. Kapitalne zagrania Madziarów i błyskawiczne kontrakcje gdańskiego ataku – Pochopin – A. Kokot – Skowroński – Grządziela – Kupcewicz. 44 minuta Pochopin ogrywa obrońcę i strzela z bardzo trudnego kąta. 1:0! Przeżyliśmy wtedy pierwszy zbiorowy szał na gdańskim stadionie.  W powietrzu fruwało wszystko – czapki, teczki i…marynarki.

Ale – po przerwie – w miarę upływu czasu, umiejętności piłkarzy znad Dunaju musiały wziąć górę. 1:6 przegrała Lechia, przegrała ale zdała egzamin.

Rok 1948. Futbolowe szaleństwo sięga zenitu! Biało-zieloni walczą o ekstraklasę. Gromią wszystkich po kolei! Rozgrywki finałowe przeradzają się w spacerek – 7 zwycięstw, 1 remis. Awans w wielkim stylu! Szombierki – drugi awansujący do I ligi zespół – są gorsze o 6 punktów!

A oto bohaterowie – jedenastka Lechii, która zapoczątkowała nową erę gdańskiego futbolu: Pokorski (Łoś), Nowakowski, Smug (Żytniak), Nierychło, Kamzela, H. Kokot, A. Kokot, Goździk, Rogocz, Skowroński, Kupcewicz.

Wiosna 1949. Pierwsze spotkanie w ekstraklasie i…pierwsza klęska – 1:5 z Cracovią w Krakowie. Dziesiątki tysięcy kibiców przeżywają gorycz niepowodzenia, a kronikarze odnotowują, że pierwszą „ligową” bramkę zdobył dla Lechii Nierychło.

Ale tydzień później, stadion we Wrzeszczu przeżywa znów swój piękny dzień. Ruch nie ma nic do powiedzenia. Już w 20 sekundzie pada bramka. Ślązacy nawet nie dotknęli piłki, a już znakomity Brom musiał ją wyciągać z siatki. Coś fantastycznego! Po 10 minutach było 3:0!

Stadion wrzał. Wybuchy entuzjazmu słychać było aż w Oliwie. Ostatecznie Lechia wygrała 5:3, a wszystkie bramki dla Ruchu zdobył…junior Gerard Cieślik. A więc i my oglądaliśmy narodziny wielkiej kariery piłkarza 25-lecia.

Lechia gola! Co niedziela komplet widzów, choć nasi ulubieńcy grają ze zmiennym szczęściem. Spadają by po 2 latach znów powrócić do I-ligowego grona…Dwa sezony i…ponownie II liga. Kwarantanna trwa tym razem tylko jeden rok – Lechia po raz trzeci wywalczyła awans.

Teraz rozpoczyna się najpiękniejsza karta gdańskiego piłkarstwa. Zespół biało-zielonych gra już w całkowicie innym składzie. Tylko nieliczni pionierzy, jak Rogocz czy Kokot pozostają na murawie. Pojawiają się nazwiska braci Gronowskich, Baszkiewicza, Kusza, Lenca, Korynta, Musiała, Kalety, Kobylańskiego, niebawem awansują do drużyny juniorzy – Nowicki, Adamczyk, a potem Szlagowski, Gadecki, Frąckiewicz.

9 sezonów w ekstraklasie. Bez przerwy! Rok 1955 – Lechia w finale Pucharu Polski; rok 1956 – III miejsce w I lidze (przez wiele tygodni lider ekstraklasy!), rok 1957 – V miejsce, 1958 – znów piąte…

Trudniej było wówczas wygrać z Lechią w Gdańsku niż obecnie z Górnikiem w Zabrzu. Przegrywała więc Legia, Wisła, Ruch, Polonia – prawdziwe pogromy notowały Cracovia (5:1) i Zagłębie (5:0).

Łącznie 12 sezonów przebywali biało-zieloni w lidze. Kilka danych dla miłośników statystyki: 252 mecze w ekstraklasie, 79 zwycięstw, 52 remisów; stosunek bramek 273:395. Najlepsi strzelcy (okres I-ligowy): Adamczyk – 36 bramek, R. Gronowski – 35 bramek, Nowicki – 30, Rogocz – 29, Musiał – 21. Natomiast najlepszym strzelcem w historii (I i II liga) był Rogocz – 60 bramek przed R. Gronowskim -56 bramek.

Ale wybrzeżowe piłkarstwo to nie tylko Lechia. Futbol królował w całym gdańskim sporcie. W roku 1952 do II ligi awansowała Polonia i z przerwami przebywała tam 8 lat. Przez 4 sezony na zapleczu ekstraklasy przebywała Arka, a dwa lata w II lidze grał Bałtyk.

Ciekawe zdarzenie wiąże się z awansem Arki. Otóż w roku 1960 o awansie gdynian do II ligi zadecydowała…złotówka. W decydującym o wejściu meczu z Hutnikiem Nowa Huta rozgrywanym w Warszawie, mimo dogrywek utrzymywał się wynik remisowy. Wówczas arbiter zarządził losowanie. Ówczesny kapitan zespołu gdyńskiego, Maksymilian Sprada (obecnie kapitan jedenastki piłkarskiej naszego transatlantyka „Stefana Batorego) wybrał reszkę. Miał szczęśliwą rękę – wylosował II ligę. A złotówka – pięknie oprawiona – do dziś stanowi jedno z najcenniejszych trofeów znajdujących się w klubowych gablotkach gdynian.

Gdański futbol przeżywał hossę. Doskonale spisywała się Lechia, z dużym powodzeniem grali nasi II-ligowcy, a patrząc na poczynania starszych kolegów, po najwyższe laury sięgała młodzież. W roku 1957 juniorzy Lechii zdobyli mistrzostwo Polski, a w następnych latach tytuł wicemistrzowski dwukrotnie dzierżyła Arka.

Piłkarze wybrzeżowych klubów mieli w kraju ustaloną markę. Wielokrotnie nazwiska gdańszczan trafiały do notesów selekcjonerów. Najczęściej w koszulce z białym orłem grywał znakomity stoper – Roman Korynt – aż 35 razy. Kariera tego zawodnika to kawał historii polskiego futbolu. Dwukrotnie – w latach 1959 i 1960 – zdobywał on tytuł piłkarza roku.

Największym pechowcem był niewątpliwie Henryk Gronowski. „Człowiek bez kości” – mówiły wielkie tytuły gazet z lat pięćdziesiątych. Ale Gronowski nie miał szczęścia – w tym samym czasie w polskiej piłce pojawił się prawdziwy fenomen bramki – Szymkowiak. Gdańszczanin był więc „wiecznym rezerwowym” – aż 22 razy oglądał grę Szymkowiaka stojąc za bramką biało-czerwonych. Raz tylko – w meczu z Finlandią stanął między słupkami i nie zawiódł.

Poza Koryntem i H. Gronowskim w I reprezentacji kraju grywali – Z. Gadecki – 6 razy (jedyny gdański olimpijczyk w tej dyscyplinie sportu) oraz R. Gronowski i A. Kokot po 1. W drugiej drużynie natomiast występowali: Korynt i R. Gronowski – po 4 razy, H. Gronowski, A. Kokot i A. Kobylański – po 2 razy, Goździk, Nowicki i Typek mieli po 1 występie.
6 naszych zawodników – Frąckiewicz, Gross, Szlagowski, Górny, Deyna, Erlich – grało w drużynach młodzieżowych, a 10 w drużynach juniorów.

Ale po latach tłustych – jak mówi przysłowie – przychodzą chude. Najczarniejszy dla gdańskiego futbolu okazał się rok 1963: Lechia spadła z I ligi, Arka i Polonia opuszczają II ligę. Wydawało się, że  kryzys będzie przejściowy, że za rok, za dwa nad gdańskim stadionem znowu zabrzmi chóralne „Sto lat”.

Niestety, nie zabrzmiało dotychczas. „Pozbierała się” tylko Arka (obecnie MZKS Gdynia), która jest naszym jedynym reprezentantem w II lidze i z nią wiążemy aktualnie największe nadzieje na ekstraklasę.

Biało-zieloni osiągnęli dno kryzysu – przeżyli gorycz jeszcze jednej degradacji: spadli do III ligi…ale nie zostali sami. Kto nie wierzy, niech wybierze się na stadion we Wrzeszczu. Nie, nie ma 35 tysięcy widzów, jak w latach prosperity – jest pięć, może siedem, ale tych najwierniejszych.

ALBERT GOCHNIEWSKI

Spacery 3D
Bokaro
Total
0
Shares
Podziel się 0
Tweet 0
Share 0
Share 0
Tagi
  • Albert Gochniewski
  • Bogdan Adamczyk
  • Lata 50
  • Lata 60
  • Lechia
  • Roman Korynt
  • Roman Rogocz
  • Traugutta 29
Może Ci się spodobać...
Zobacz wpis
  • artykuły

Profesjonalny sprzęt do siłowni – jaki wybrać?

Zobacz wpis
  • artykuły

Dlaczego bukmacherzy z licencją są bezpieczni?

Zobacz wpis
  • artykuły

Zarząd Lechii Gdańsk SA – prezesi, wiceprezesi, członkowie

Zobacz wpis
  • artykuły

Skauci Lechii Gdańsk

Zobacz wpis
  • artykuły

9 pomysłów na niebanalny prezent dla fana piłki nożnej

Jedenastka Marcinów Lechii Gdańsk
Zobacz wpis
  • artykuły

Jedenastka Marcinów z Lechii Gdańsk

Juniorzy Lechii którzy zdobyli brązowy medal mistrzostw Polski AD 2000
Zobacz wpis
  • artykuły

Lechia z brązowym medalem MP juniorów starszych (9.07.2000)

1 listopada Lechia Gdańsk
Zobacz wpis
  • artykuły

Odeszli w ostatnim roku

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Najnowsze wpisy
  • Profesjonalny sprzęt do siłowni – jaki wybrać?
  • Lechia – Miedź Legnica 4:0 (10.03.2023)
  • Dlaczego bukmacherzy z licencją są bezpieczni?
  • Lech Poznań – Lechia 5:0. Najwyższa porażka od 1963 (03.03.2023)
  • Zmarł Janusz Makowski
  • Korona Kielce – Lechia 1:0. Bramka Ronaldo (18.02.2023)
LechiaHistoria.pl
  • Polityka prywatności
  • Regulamin Sklepu
Lechia Gdańsk (1945-2022)

Wpisz słowa kluczowe i naciśnij Enter.